11 listopada nie tylko świętem narodowym

Warto wiedzieć, że prawo do jego wypieku mają tylko poznańscy cukiernicy. Oczywiście nie oznacza to tego, że mieszkańcy pozostałych miast muszą obejść się smakiem. Rogale świętomarcińskie są dostępne dosłownie wszędzie, można też przygotować je samodzielnie, jeśli komuś przyjdzie na to ochota.

Dzień Świętego Marcina i rogale świętomarcińskie – co je łączy?

11 listopada to wyjątkowa data dla Polaków, ale nie tylko ze względu na święto niepodległości. Jest to też dzień świętego Marcina, czyli pobocznego rycerza słynącego z czynienia dobra. Przedstawia się go obecnie jako postać siedzącą na koniu, w zbroi, pelerynie i z mieczem w dłoni. Na przestrzeni lat pojawiło się wiele legend o tym niezwykłym człowieku. Najpopularniejsza dotyczy podróży rycerza w mroźny dzień, który trafił na swojej drodze żebraka. Nie był mu obcy los biednego człowieka, więc postanowił podzielić się częścią płaszcza i sakwą pieniędzy. Po wykonaniu tego dobrego uczynku żebrak przemienił się w Jezusa Chrystusa, co było powodem rezygnacji z bycia rycerzem i zostania duchownym. Na tym jednak nie koniec. Jest też inna legenda, która mówi o tym, że koń świętego Marcina zgubił podkowę, która stała się symbolem dobroczynności.

Zaczęto wypiekać rogale na kształt podkowy, którymi w dzień św. Marcina obdarowywał biednych i sprzedawano je bogatym. Inicjatorem tego był cukiernik Józef Melzer, który bardzo wziął sobie do serca słowa duchownego. Z czasem do tradycji dołączyli też inni polscy piekarze i cukiernicy. Warto jednak wiedzieć, że obecnie cukiernicy wielkopolscy muszą przechodzić certyfikację, aby móc otrzymać prawo do wytwarzania Produktu Regionalnego chronionego Prawem Unii Europejskiej, czyli prawdziwych rogali świętomarcińskich. Nie każdy może pochwalić się certyfikatem Kapituły Poznańskiego Tradycyjnego Rogala Świętomarcińskiego. Te unikalne słodycze składają się z półfrancuskiego ciasta, białego maku, wanilii, daktyli, fig, rodzynek, masła, cukru, skórki pomarańczowej. Na koniec wypieczone rogale dekoruje się lukrem i pokruszonymi orzechami.